Het is zondagochtend. Lekker najaarsweertje en ik hang lekker wat op de bank in de tuin. Op mijn telefoon komt een salesmailtje van internetondernemer Eelco de Boer binnen met de titel: ‘Over mijn 2018…’. Het spreekt me aan en mijn gedachten gaan uit naar míjn 2018.
Wat een bijzonder jaar was dat. Het begon in januari met het vage gevoel dat ik dit jaar iets wil creëren. Geen idee wat en hoe. Ik voelde alleen maar een grote creatiedrang in mij. Nu, 9 maanden verder, is er veel veranderd. Mijn baan na 20 jaar opgezegd, mijn eigen bedrijf gestart, nieuwe trainingen en opleidingen gevolgd, inspirerende nieuwe mensen ontmoet, dingen geprobeerd, fouten gemaakt, mooie reizen gemaakt. Jeetje wat heb ik geleefd dit jaar!
Maar ik voel nu ook na 9 maanden dat het tijd is voor het volgende. Geen idee wat. Raar hé dat je kunt voelen dat het er tijd voor is maar je hebt geen enkel idee wáár het nu tijd voor is. Maar ergens in mij heeft het gevoel van vrijheid zich zo diep in mij genesteld. Het gevoel dat ik met mijn ondernemerschap elke dag opnieuw mag bepalen wat ik ga doen. Dit gevoel is GOUD. Dit gevoel zou ik nooit meer kwijt willen. En tegelijk mét dit sterke verlangen komt de angst. Het lijkt wel alsof ze hand in hand gaan. Hoe meer ik voel dat ik nooit meer anders zou willen, hoe banger ik word dat ik niet genoeg geld kan verdienen en dat ik weer een baan in loondienst zou moeten nemen.
Dan spreekt Eelco de Boer me toe over vrijheid in je werk en leven door het creëren van passieve inkomstenbronnen via internet. Hij heeft me volledig ingepakt. Hij gebruikt precies de juiste woorden om mijn verlangens te voeden en om bij mij ergens een luikje te openen dat dit ook voor mij mogelijk zou zijn. Dan ontstaat het gevecht in mijzelf. Ik wil dit! En het achterdochtige deel van mijn brein zegt: doe het niet, het is een lege huls, alleen maar marketing! Hij praat je ergens in! Ik hoor het en voel wat het met mijn lijf doet. Ik krijg vlinders in mijn buik van de gedachte dat ik in VOLLE vrijheid de rest van mijn werkende leven kan doorbrengen. En ik krijg pijn in mijn buik of ik niet genaaid wordt. Of ik het wel waar kan maken. Of ik er wel de juiste persoon voor ben. Of ik mezelf wel kan vertrouwen dat ik er écht iets aan ga doen. Ga ik ook de stappen durven nemen? En dan in een splitsecond besluit ik om het te doen. Ooit zei iemand tegen mij, ‘lef duurt maar 2 seconde’. Dat voelde ik even helemaal door mijn lijf stromen. Fuck, ik ga het tegendeel aan mezelf bewijzen!!
En voor ik het weet heb ik een investering gedaan in het creëren van mijn passieve inkomstenbron. De rest van de middag zit ik, met die mix van vlinders én pijn in mijn buik, mijn zondagmiddag uit. Wordt vervolgd..
www.mountainviewcoaching.nl
